Een buitenwijk van Johannesburg, met 5 miljoen inwoners de grootste stad van Zuid-Afrika. Tijdens onze reis door Zuid-Afrika bezoeken we vandaag Janai Childrens Home, een zeer opmerkelijk initiatief in een land waar ruim tien jaar geleden nog apartheid heerste. Het blanke, Zuid-Afrikaanse echtpaar Kelaine (51) en Martin (53) Schneider moesten echter niets van apartheid weten. Hoewel zij zelf al 3 grote kinderen hadden, besloten zij begin jaren negentig om zwarte weeskinderen te gaan adopteren. Als gevolg van de (nog steeds toenemende) aids-problematiek komen steeds meer kinderen alleen te staan, doordat hun ouders overlijden of ten einde raad hun kinderen alleen achterlaten. De 25 kinderen waarover Martin en Kelaine zich sindsdien hebben ontfermd, hebben vaak medische en/of psychische problemen. Drie kinderen stierven op jonge leeftijd. Onder hen de 5-jarige Vuyani, waarover wij u al berichtten in nieuwsbrief nummer 3, februari 2006 (na te lezen op onze website). Momenteel wonen er 22 kinderen in Janai, waaronder Dominique, de biologische dochter van de Schneiders.
Bij aankomst worden we enthousiast verwelkomd door Kelaine, met op haar armen de jongste aanwinst Rory, een meisje van nu 10 maanden oud. Deze baby verblijft dan 6 weken in Janai. Rory was gevonden bij het ziekenhuis, vrij kort na haar geboorte. Ondervoeding (ook in het ziekenhuis)veroorzaakte al vrij snel groeiproblemen.
Ten einde raad belde het ziekenhuis met Janai met de vraag of er nog plek was.“Dat was moeilijk”, erkent Kelaine “omdat we het na de dood van Vuyani in september van het afgelopen jaar emotioneel heel moeilijk hebben gehad. Eigenlijk wilde ik geen jonge kinderen meeradopteren. Je weer gaan hechten, ik vond het heel moeilijk. Maar ja, als zo’n vraag dan komt, kan ik toch geen nee zeggen. En nu zijn wij en de kinderen weer zo ontzettend blij met deze schat.”En dat alle liefde en aandacht Rory goed doet, blijkt uit het feit dat ze goed begint te groeien, weer wat haar heeft en haar eerste tandjes al beginnen te komen.
Langzaam komen de grotere kinderen terug van school. De laatste jaren heeft Janai met name het huis kunnen vergroten, zodat 2 kinderen nu één kamertje delen. De keuken is de centrale ruimte. Drie vrouwen zijn de hele dag bezig met het wassen, strijken, her- en verstellen van de kleding en het verzorgen van de maaltijden. Op het grote terrein houden 2 mannen zich bezig met het onderhoud van het huis en het verzorgen van de groente- en fruittuin, die Martin sinds een paar jaar is gestart. “We proberen op deze manier wat zelf-verzorgend te worden” zegt Martin, die zelf een baan bij Escom heeft. “Mijn salaris is natuurlijk niet toereikend om volledig voor de kinderen te zorgen en het personeel te betalen. Gelukkig krijgen we veel hulp, zoals ook van Friends for Africa natuurlijk. Met jullie steun hopen we nu een overdekte speelruimte voor de kinderen en een magazijn voor het speelmateriaal te bouwen. Dat is toch fantastisch, als dat zou lukken !!”
Dat Martin een goede huisvader is laat hij even later zien, als hij de scepter zwaait over de braai, de Afrikaanse barbecue. Hij zorgt dat de door ons meegenomen hamburgers en boerenworst perfect worden bereid en al gauw smullen kinderen én bezoekers van al het heerlijks. De kinderen glunderen en hebben de grootste lol. Het lijkt een gewoon gezinstafereel, maar wel een met 22 kinderen. Kinderen, die warmte en geborgenheid kennen, dankzij hun fantastische ouders Kelaine en Martin Schneider.