Door Kim van der Heul
De komende 2 weken zullen Peter en ik in Felixton verblijven, bij Ikhaya Likababa, een van de door Friends for Africa gesteunde projecten. Dit is een tehuis voor wezen en kinderen waarvoor de ouders niet kunnen of willen zorgen. De maximale leeftijd voor kinderen die ze aannemen is 3 jaar. Vanuit Ikhaya wordt dan geprobeerd een adoptiegezin voor ze te vinden. Als dit echter niet lukt kunnen ze bij Ikhaya blijven, ook als ze ouder zijn dan 3, zodat voorkomen wordt dat deze kinderen van tehuis naar tehuis worden gestuurd. Op dit moment verblijven er 7 kinderen in de leeftijd van 1 tot 5 jaar hier. Op korte termijn zal dit aantal echter uitgebreid worden naar 14 kinderen.
Het valt ons meteen op hoe goed georganiseerd alles hier is en hoeveel moeite er wordt gedaan om de kinderen een gelukkige jeugd te geven. Ook zien we nu ‘in het echt’ wat al door Friends for Africa gesponsord is: keukenkastjes, de auto, inbraakbeveiliging, paniek-deurknoppen voor brandveiligheid. We zijn best wel een beetje trots! We worden ook ontzettend hartelijk en vol dankbaarheid ontvangen. Maar het meest hartverwarmend zijn uiteindelijk natuurlijk toch de kinderen. In het begin nog wat verlegen, maar dat duurt niet lang!
De 3 oudste kinderen van 4, 4 en 5 jaar oud gaan ’s morgens vroeg naar school. Maar in onze 2e week is er vakantie en zijn ook zij de gehele dag ‘thuis’. We helpen mee waar we kunnen bij de dagelijkse bezigheden van de kinderen. Elke dag tussen 12.00 en 15.00 uur gaan alle kinderen naar bed en ook wij doen dan af en toe vermoeid een middagdutje. Verder proberen we de kinderen te vermaken met spelletjes en knutselwerkjes. Peter voert diverse klusjes uit, zoals het maken en schilderen van een aantal opbergkastjes, repareren van een kapotte stoel en het vervangen van een gebroken ruit.
Twee hoogtepunten tijdens ons verblijf bij de kinderen zijn nog de moeite waard om extra te noemen. De eerste is een bezoek aan het strand met de 4 jongste kinderen (1 kindje van 1 jaar en 3 van 2 jaar oud). De kinderen genoten enorm en leefden zich uit met het zand en het zeewater. De tweede is een bezoek aan de “Spur” (een familie-steakrestaurant) met de oudste 3 kinderen (4, 4 en 5 jaar oud), betaald door Friends for Africa. Ze vonden het geweeeeldig! Eentje van hun was nog nooit buiten het dorp geweest en een andere alleen voor naar het ziekenhuis te gaan (zij is HIV positief). Ze waren er al een week over aan het praten en waren enorm opgewonden. Er was even paniek bij het zien van de menukaart, want ze hadden nog nooit mogen kiezen wat ze wilden eten!! In het restaurant was een speelhoek met springkussen dus daar hebben ze zich goed vermaakt. Toen we na het eten terug gingen was het al donker. Normaal liggen ze altijd voor het donker in bed, dus een vroeg ook: waarom is het vandaag toch zo donker?? Haha, ze snapten er niets van. Peter en ik hebben net zozeer genoten als de kinderen, wat mooi om zoiets mogelijk te maken via de stichting.
Verder zijn we in deze 2 weken nog een keertje bij Martijn en Marike van Ecolabel Projects op bezoek geweest. Hluhluwe ligt namelijk slechts anderhalf uur rijden van Felixton. Martijn komt eerst bij Ikhaya kijken, wat leuk is want zo komen twee projecten van Friends for Africa ook met elkaar in contact.
OP 10 oktober is het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van de kinderen bij Ikhaya en van Wendy. Wat zijn de twee weken snel omgevlogen! Met een weemoedig gevoel nemen we afscheid. Het is altijd moeilijk om gedag te zeggen tegen de kinderen, wetende dat je velen waarschijnlijk nooit meer zal zien. Vooral als je bedenkt dat deze kinderen constant mensen om zich heen hebben die na een aantal weken of maanden weer weg gaan. Je zou ze allemaal toch het liefst de liefde en stabiliteit van een gezin gunnen.
Gelukkig hebben ze bij iKhaya wel vaste huismoeders, en zijn ze opgenomen in een gemeenschap welke hun een echt thuis biedt. En dat maakt FfA mede mogelijk!